Falsyfikat » „Fałszowanie pieniądza papierowego”

Z radością pragnę poinformować Państwo o planowanym terminie wydania anonsowanej publikacji mojego autorstwa, będącej obiektem wieloletnich prac w zakresie zgłębiania zagadnienia fałszerstw pieniądza papierowego i jego popularyzacji w owej, nazbyt długiej, wzmiance. Słowem wstępu, chciałbym zaprosić Państwo do dyskusji nad istotą publikacji, jak i recenzji samych artykułów oraz współbieżnego projektu. Wszelkie uwagi merytoryczne będą brane pod uwagę.

„Nauka jest jak niezmierne morze. Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony”. Parafrazując słowa wybitnego polskiego dramaturga, temat fałszerstw jest istotą moich pragmatycznych dociekań, których rezultatami podzielę się z Państwem w nadmienionym opracowaniu.

Desmond Simpkins: (...) misja jest niebezpieczna. Niektórzy mogą nie przeżyć, ale to normalka. Wasz sprzęt podstawowy obejmuje: po pierwsze, fałszywy paszport, jeden komplet lewych papierów, jeden sfabrykowany dowód osobisty, podrobione pieniądze i jeden zestaw sztucznych rzęs - w neseserze z imitacji skóry.

Harold Crump: Suwak ma prawdziwy.

Desmond Simpkins: Nad podróbką jeszcze pracujemy.

Powyższy fragment satyrycznego dialogu zaczerpniętego z brytyjskiej komedii Carry On Spying prezentuję istotę fałszerstw, jako egalitarnego problemu społecznego. Proceder, którym parali się nieliczni kreował się w oczach wielu, jako felerne doświadczenie. Dostrzegano to też w okresie międzywojennym, gdzie nierzadko sprowadzano się do twierdzenia — fałszuje się wszystko. Na ową egalitarność rzutuje zatrważająca ilość wykrytych przypadków fałszerstw. Najliczniejszym pod tym względem był 1933 rok, gdzie w świetle statystyk rysuje się 5507 takich przypadków.

„Falsyfikat tym się różni od oryginału, że wygląda bardziej prawdziwie”. Uprzedni groteskowy cytat z niemieckiego filozofa, Ernsta Blocha, w kontekście publikacji można interpretować co najmniej na dwa sposoby, które nakreślam kolejno. Falsyfikat, będący antonimem oryginału, może być postrzegany jako „prawdziwszy”. Wpływa na to nierzadko artyzm fałszerzy, którzy, mówiąc kolokwialnie, nierzadko przedobrzali swoje prace. Następnie opisywane przypadki fałszowania polskiego pieniądza przez pracowników drukarni na oryginalnych kliszach, gdzie tą szerszą prawdziwość można podsumować słowami: „Fałszował, ale z namaszczeniem”.

Słowem podsumowania przydługiego wstępu: Będzie to publikacja o fałszerstwach, skupiająca się na wielu aspektach tej problematyki. Począwszy na wielostronicowym opracowaniu wielu spraw fałszerskich, kończąc na kompleksowej, katalogowej części notafilistycznej.

Szanowni Państwo, tożsamym, a zarazem integralnym fragmentem publikacji jest projekt „Portal Falsyfikat”, będący uwieńczeniem włożonej przez ostatnie miesiące pracy, celem szerzenia wiedzy o nadmienionym temacie. . Witryna w zupełności poświęcona zagadnieniu fałszerstw, będąca inauguracja